Każdy z nas ma swoje własne, wyjątkowe pochodzenie. Rodowód stanowiący źródło jego przynależności do społeczności istot ludzkich. Ludzi, którzy swoje relacje i więzi tworzą na płaszczyźnie zrozumienia swojej indywidualności w zbiorowości istot, zamieszkujący małą przestrzeń jedynej przyjaznej im planety. Korzenie genealogicznego drzewa sięgające wielu pokoleń i lat wstecz, dają nam poczucie gruntownego usadowienia na dziejowej mapie świata i poczucie wspólnej tożsamości. Wzajemne podobieństwo pozwala nam twierdzić, że istniało jedno źródło pochodzenia, z którego każdy wywodzi swój początek. Rodzina ludzka, narodowa, regionalna, klanowa i w końcu krewnych stanowi o naszym obecnym życiu. W wymiarze fizycznych ciał tworzymy współzależność gatunku, którego wspólnota pozwoliła mu przetrwać na przestrzeni ery. W obszarze myśli jesteśmy już bardziej samodzielni, stojąc na fundamencie wiedzy i doświadczenia przodków. Nasze poglądy, zachowanie, styl życia wynikają z kontekstu w jakim się narodziliśmy, wychowaliśmy i w jakim żyjemy. Wynikają z rodziny w jakiej się pojawiliśmy i do której chcemy należeć. Kontekst pochodzenia, geny i środowisko kształtują nasze ciało i umysł. Jednakże możemy nauczyć się odsuwać w myślach na bok, to co zewnętrzne, szukając tego co indywidualne, swojej świadomość. Rodzina staje się więc podstawą do zrozumienia tego co wspólne i zauważenia tego co oryginalne, jedyne i niepowtarzalne. Stanowi fundament do poszukiwania odpowiedzi skąd pochodzimy i kim jesteśmy.
Z wdzięczności dla Was, mojej rodziny przyjaciół i znajomych, z głębi serca, dziękuję, że tworzycie mnie i moją osobowość. Dzięki Wam jestem tym, kim jestem.
Kiedy masz chęć, pomyśl o swojej rodzinie, o tym czym jest ona dla Ciebie i czym Ty jesteś dla niej. Pomyśl, o bliskich i dalekich krewnych, przyjaciołach, znajomych, o tych którzy są i tych, których już nie ma. O tym jaki wpływ wywierają na Ciebie i w jaki sposób Ty dotykasz ich życia. Pomyśl o wspólnych chwilach i doświadczeniu, które dzielicie, o tym co dobre.