W swojej wszechmocy stworzenia, Bóg tworząc świat uczynił go dobrym. Nie uczynił go najlepszym, ani idealnym, lecz wyłącznie dobrym. W bezkresnym wszechświecie wystarczyło, aby mała, jedna, planeta była wystarczająco dobra, by mógł pojawić się na niej człowiek, Ty i ja.
W naszym życiu realizujemy wiele projektów i przemierzamy wiele ścieżek. Zaczynamy od edukacji przedszkolnej, potem szkolnej, czasem akademickiej, wchodząc w światu umysłu, informacji i wiedzy. W rodzinie i społeczności tworzymy relacje, znajomości, przyjaźnie i związki, czyniąc nasze życie bogate w doświadczenia i przeżycia. Łącząc wiedzę i doświadczenie oczekujemy mądrości życiowej i zrozumienia naszej tożsamości, osobowości, a w końcu i sensu istnienia. Spoglądając czasem za siebie lub patrząc z nadzieją w przyszłość, możemy zastanowić się jakie jest nasze życie. W tym miejscu często różnimy się w ocenie tego jacy jesteśmy. Bez względu na to, co o sobie powiemy lub pomyślimy, jednej rzeczy możemy być pewni. Pewni tego, że jesteśmy dobrzy. Dobrzy na tyle, aby mocą danej nam woli myśleć, czuć i czynić nasze istnienie rzeczywistym, prawdziwym doznaniem. Dobrzy na tyle, aby umiejętnie wykorzystywać dany nam potencjał materii, myśli i ducha. Mimo, że jesteśmy troszkę inni, niż byliśmy parę lat temu i zmienimy się również za parę lat, ciągle czujemy się sobą, tymi samymi od początku naszych dni. Ta nasza tożsamość stanowi to dobro, które zostało stworzone i nam dane. Czy osiągniemy w życiu wiele, czy trochę mniej, czy spełnimy marzenia i zrealizujemy plany, czy rozwiniemy zdolności i umiejętności, czy będziemy szczęśliwi i spełnieni, czy wiele się dowiemy i nauczymy, czy też braknie nam czasu? Cokolwiek byśmy zrobili, warto pamiętać, że zostaliśmy stworzeni dobrzy. Wystarczająco dobrzy by kochać, szanować, uczyć się i szukać tego co jest prawdą w nas i w innych ludziach.
Jeśli masz chęć, pomyśl chwilę o tym co dobrego Cię dziś spotkało, pomyśl o tym, że jesteś dobrym człowiekiem i żyjesz w dobrym świecie, że jest uniwersalne dobro w każdym z nas.